ΆΚΡΑ ΤΟΥ ΤΑΦΟΥ σιωπή από την ΟΛΜΕ

Η αναλογία μισθού του νεοεισερχόμενου με τον καταληκτικό άλλαξε εις βάρος του νεοεισερχόμενου (τουλάχιστον κατά 30%) και οι ΟΛΜΕΔΕΣ άχνα!

Όλη η μούργα που διορίστηκε στο δημόσιο τη δεκαετία του 1980-90 στον β' βαθμό με τα 1900 και βάλει μεικτά και ο νεοδιόριστος με ΑΣΕΠ και 2 μεταπτυχιακά στο 1000άρικο.Μάλιστα, οι αιρετοί του ΚΥΣΔΕ κλπ στον Α΄ ΒΑΘΜΟ! (2100+ μεικτά)

Μας καλεί και σε απεργίες η ΟΛΜΕ...

ΘΑ ΠΑΡΕΙ ΤΑ @@@ ΜΑΣ

Για όποιον δεν πιστεύει την απίστευτη κλοπή εις βάρος των νέων (και προσοντούχων) ας ρίξει μια ματιά στην επαναστατική καπιταλιστική (λόγω διαφημίσεων) ιστοσελίδα αλφαβήτα


1026--->660
1705--->1429

Να μην μιλήσουμε βέβαια για άλλες κατηγορίες όπως οι σχολικοί σύμβουλοι, διευθυντές δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, περιφερειακοί διευθυντές που έχουν ήδη (οι περισσότεροι) ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ αυξήσεις στις αποδοχές τους....

Read more...

Η μπάσταρδη γενιά του πολυτεχνείου...

Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου *

Δίκιο έχουν τα παιδιά της ανεργίας όταν αποκαλούν μπάσταρδη τη γενιά του πολυτεχνείου. Πιο μπάσταρδη ιδεολογικά και πολιτικά γενιά δεν γίνεται. Το δικό τους «ψωμί» πλήρωσε ακριβά και η «παιδεία» και η «ελευθερία» και σήμερα χιλιάδες άνθρωποι μένουν χωρίς ψωμί, ενώ εκατοντάδες άλλοι τρέμουν με την ιδέα ότι το ψωμί στο τραπέζι τους δεν θα φτάνει να χορτάσει ολόκληρη την οικογένεια.


Είναι μπάσταρδοι οι πολιτικοί, δικαστές, κυβερνητικοί, παράγοντες και λειτουργοί των ΜΜΕ, αλλά και επιχειρηματίες και μεγαλοστελέχη των οργάνων του κράτους και ευρύτερα της διοίκησης που συνδέθηκαν με το μήνυμα της μεταπολίτευσης, καθώς ο βίος και η πολιτεία τους απέδειξαν την επιτηδειότητά τους. Ποτέ δεν συνέδεσαν την δική τους προκοπή και ευημερία με αυτήν του κοινωνικού συνόλου. Το κράτος ευημερίας υπήρξε γι’ αυτούς ένα εξωτερικό φαινόμενο το οποίο θα νομιμοποιούσε τις δικές τους προνομίες.

Είναι μπάσταρδοι διότι μέσω ενός σύνθετου μηχανισμού πατρωνίας, φρόντισαν να εξαργυρώσουν την συγκυριακή συμμετοχή τους, ή δήθεν συμμετοχή τους στον αγώνα για ανεξαρτησία και λαϊκή κυριαρχία. Είναι τόσο μπάσταρδοι που οι περισσότεροι από αυτούς εξευτέλισαν πολλαπλώς και σε διαφορετικές περιόδους τον εαυτό τους και πρόδωσαν τους πρώην συντρόφους τους. Η ιστορία της μεταπολίτευσης είναι μία περιπέτεια αμοραλισμού, ψευδο-ηθικότητας, ψευδο-ιδεολογίας, ψευδο-επιχειρηματικότητας και γενικότερα ψευδούς ταυτότητας. Υπήρξε η περίοδος του ελληνικού κράτους που χαρακτηρίζεται από τον υψηλότερο βαθμό υποκρισίας.

Κατά την μεταπολίτευση εξαγνίστηκαν όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά...
του κράτους που συνέθεταν το προηγούμενο πελατειακό μοντέλο της Ελλάδας. Από το 1975 και μετά ξεκίνησε η επαναδόμηση σε μια διευρυμένη βάση, του πελατειακού συστήματος κυριαρχίας. Η άνοδος του ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση και τα χρόνια που ακολούθησαν σήμαναν την ολοκλήρωση του κράτους πατρωνίας στον τόπο, το οποίο γόμωσε με μπόλικη εκρηκτική ύλη τα θεμέλια της κοινωνίας. Σήμερα απλώς νοιώθουμε την έκρηξη. Η βόμβα που δομήθηκε με κύρια υλικά την αλητεία, τον πολιτικό αριβισμό, τον αλαζονικό μικροαστισμό, την απληστία και την απάτη μιας πολυδιάστατης διαπλοκής, δυστυχώς τώρα έσκασε. Η έκρηξη προκλήθηκε από έναν συγκερασμό εξωτερικών παραγόντων, αλλά τα υλικά κατασκευής αυτής της βραδυφλεγούς βόμβας της μεταπολίτευσης ήταν εξ ολοκλήρου ντόπια.

Η μεταπολίτευση δομήθηκε με τους καλύτερους οιωνούς για εκδημοκρατισμό και λαϊκή χειραφέτηση. Ήταν η εποχή των μεγάλων οραμάτων και προσδοκιών για όλους. Όσοι προερχόμαστε από αριστερές οικογένειες νοιώσαμε μία μοναδική ανακούφιση και πιστέψαμε ότι σύντομα η Ελλάδα θα γινόταν ένας «παράδεισος» εντός του οποίου το ταλέντο, η κοινωνική ευθύνη, η συνεπής εργασία, η καινοτόμος επιχειρηματικότητα που δεν θα αποσκοπούσε στον πλουτισμό και η διάθεση για περιορισμό της εκμετάλλευσης και των αποκλεισμών, καθώς και η απάλειψη του πολιτικού στίγματος, θα μετέτρεπαν την χώρα σε μια δημοκρατική, ευνομούμενη πολιτεία, όπου το Κράτος Δικαίου θα βασίλευε ανοίγοντας διάπλατα τις προοπτικές για ευημερία, ισότητα, πολιτική και κοινωνική ελευθερία, καθώς και αναλογική κοινοβουλευτική εκπροσώπηση.

Όλα αυτά και ακόμα περισσότερα συνοδεύονταν από το ιδιαίτερο επαναστατικό (σοσιαλιστικό), αλλά παράλληλα φιλελεύθερο ηχόχρωμα από την Θεσσαλονίκη στην Αθήνα, μέχρι την Κρήτη, τον Έβρο και τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου. Ήταν η περίοδος της αγαλλίασης και των μεγάλων κοινωνικών, πολιτικών και ατομικών αναζητήσεων που αποδείχθηκαν στην συνέχεια φενάκη. Όχι, η γενιά του πολυτεχνείου σύστησε τελικά το καθεστώς της μεγάλης απάτης που τώρα αποκαλύπτεται μέσω της κοινωνικής οδύνης, του εθνικού εξευτελισμού και του ατομικού αδιεξόδου.

Τα σημερινά θυμωμένα παιδιά με τα γιαούρτια και την διάθεση τιμωρού, δεν μπορεί παρά να διαισθάνονται ότι αποτελούν το τελικό προϊόν αυτού του καθεστώτος απάτης, στο οποίο μεγαλώσαμε και σε διαφορετικό βαθμό ο καθένας συμμετείχαμε, εμείς τα παιδιά της χούντας. Δικαιολογίες για την κατάντια μας θα μπορούσε να βρει κανείς πολλές. Το ζήτημα είναι ποιος έχει την ανάγκη για να κρυφτεί πίσω από αυτές, ή να καμουφλαριστεί μέσα σ’ αυτές. Όχι, κανείς δεν έχει δικαίωμα να χρησιμοποιήσει οποιαδήποτε δικαιολογία για να νομιμοποιήσει ένα νέο πολιτικό ρόλο που θα αντλεί δυναμική από μια περίοδο ψευδεπίγραφων ταυτοτήτων και πρακτικών. Σήμερα αποκαλύπτεται σε διεθνές επίπεδο η ήττα της καιροσκοπικής και κρατικοδίαιτης αστικής τάξης της χώρας, αφού πρώτα ζήσαμε την ιδεολογική έκπτωση των λαϊκών και μικρομεσαίων στρωμάτων. Η εργατική τάξη της Ελλάδας έχασε τον μπούσουλα σε μια χώρα στρεβλής ανάπτυξης και αποβιομηχάνισης. Τα κονδύλια της ΕΟΚ και αργότερα οι θεσμοί της ΕΕ, έγιναν μοχλοί ακόμα μεγαλύτερης θεσμικής δυσλειτουργίας και οικονομικής κραιπάλης. Πλέον η διαφθορά απέκτησε … ευρωπαϊκό αέρα. Το «αμερικανικό όνειρο» και τα επαρχιώτικα καμώματα λογής-λογής εκσυγχρονιστών αντικατέστησαν για τα καλά το δικό μας όνειρο για δημοκρατία και ευημερία.

Πλέον ένα σημαντικό μέρος των παιδιών της χούνταςένοιωσε με κάθε τρόπο ότι δε είχε καμία θέση στο μεταπολιτευτικό πλαίσιο που σύστηνε την δήθεν ισχυρή Ελλάδα. Προδομένοι είμαστε όσοι προσπαθήσαμε να δώσουμε στις ορίζουσες του πολυτεχνείου σάρκα και οστά και αποκλειστήκαμε από τους μπάσταρδους και όχι τα σημερινά παιδιά που τους φασκελώνουν και τους γιαουρτώνουν. Οι τελευταίοι είναι η χαμένη γενιά που παρήγαγε η μπάσταρδη δική μας γενιά. Το σημερινό στοίχημα είναι η «χαμένη» γενιά να ωριμάσει γρήγορα πολιτικά και στο πλαίσιο της κοινωνίας των πολιτών, να σοβαρευτεί και απαλλαγμένη από την υποκρισία και τα συμπλέγματα της δικιάς μας γενιάς, να συμβάλλει στην πρόοδο του τόπου. Αυτό, όμως, δεν μπορεί να γίνει σε καμία περίπτωση με υπόστρωμα τα φθαρμένα υλικά της μεταπολίτευσης. Και επίσης σε καμία περίπτωση με τις ιδεολογικές αναπαραστάσεις, τις αξίες, τα στερεότυπα και τους μύθους που δόμησαν τον πολιτισμό της δικιάς μας μη αξιοπρεπούς γενιάς.

Ασφαλώς όλοι της γενιάς του πολυτεχνείου δεν είμαστε ίδιοι.Ούτε συνένοχοι. Θάπρεπε όμως όλοι να ντρεπόμαστε για την κατάληξη του ονείρου μας. Ο συντάκτης αυτών των γραμμών, δίχως υποκρισία, ντρέπεται όταν κοιτάει στα μάτια ένα νέο απελπισμένο σύγχρονο «άθλιο».

* Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είναι διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, ειδικός σε θέματα πολιτικής και διακυβέρνησης στην Ευρασία.

Read more...

"Μεγάλο τσεκούρι" σε αναπληρωτές και ωρομίσθιους εκπαιδευτικούς - εφεδρεία για τους μόνιμους

Read more...

ΕΝΙΑΙΟ ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΟ

..όπως κατατέθηκε στη Βουλή

http://www.hellenicparliament.gr/Nomothetiko-Ergo/Katatethenta-Nomosxedia?law_id=b5992ad2-8db5-4824-89a6-5ca1879c1baa

Read more...

Μισθό θέλουμε, όχι ελεημοσύνη, της Ελένης Παπαδοπούλου

Μισθό θέλουμε, όχι ελεημοσύνη.

Μόνο οργή μπορεί να νιώσει κανείς μπροστά στο θράσος και την ανοησία των (αν)εγκέφαλων εκείνων που επινόησαν αυτή την ενιαία ελεημοσύνη, γνωστή ως «ενιαίο μισθολόγιο». Πραγματικά θα ήθελα να τους ρωτήσω.

Το νέο μισθολόγιο αφορά μισθούς, χαρτζιλίκι ή κάποιου είδους ελεημοσύνη;

Μήπως τελικά καταργήθηκε ο μισθός και έμειναν τα επιδόματα;

Σε ποιά σοβαρή χώρα στον κόσμο οι εκπαιδευτικοί πληρώνονται με ενιαία μισθολόγια;

Σε ποιά σοβαρή χώρα στον κόσμο ο μισθός του εκπαιδευτικού είναι ίσος με αυτόν μίας πωλήτριας ή ενός ανειδίκευτου εργάτη;

Σε ποιά σοβαρή χώρα ο εκπαιδευτικός τυγχάνει τέτοιων επιθέσεων επί διετίας τουλάχιστον και απαξιώνεται τόσο ο ίδιος όσο και η δουλειά του μέσα από στοχευμένες κυβερνητικές ενέργειες;

Μήπως νομίζει το Υπουργείο πως με 800-900 ευρώ μισθό που είναι ο μέσος όρος που θα μας «πληρώνουν», μπορούμε να μετακινούμαστε εκτός του τόπου κατοικίας μας, να πληρώνουμε ενοίκια και βενζίνες με 1,70 το λίτρο για να πάμε στο σχολείο κάθε απομακρυσμένου χωριού; Ή μήπως τελικά οι κυβερνώντες τα κάνουν όλα αυτά για να μας οδηγήσουν σε παραιτήσεις αφού δεν θα μπορούμε να ζήσουμε με τους μισθούς πείνας, για να οδηγήσουν τα σχολεία της επαρχίας και ειδικά αυτά των απομακρυσμένων περιοχών σε μαρασμό και κλείσιμο, αφού για να πάει εκεί κάποιος καθηγητής θα πρέπει να βάζει χρήματα από την τσέπη του;

Θα μας εξηγήσει επίσης κάποιος για ποιόν λόγο οι νεοδιόριστοι και γενικώς οι πρόσφατα διορισμένοι υφίστανται τόσες περικοπές;Για ποιόν λόγο τιμωρούμαστε; Μήπως επειδή περάσαμε από σαράντα κύματα για να διοριστούμε; Μήπως επειδή βγάλαμε τα μάτια μας πάνω από τα βιβλία για να περάσουμε τις εξετάσεις; Μήπως γιατί περιφερόμασταν επί χρόνια ανά την επικράτεια σαν τις άδικες κατάρες μαζεύοντας κουκί κουκί προϋπηρεσίες; Μήπως γιατί είμαστε πιο καταρτισμένοι και με περισσότερα προσόντα από τους παλαιότερους, τους οποίους το Υπουργείο επιμένει να τους έχει σε διοικητικές θέσεις με διατάξεις που ευνοούν τον παλαιότερο και όχι τον καλύτερο;

Και τί ακριβώς εξυπηρετεί αυτή η εμμονή με τις προϋπηρεσίες στο Δημόσιο; Όλοι εμείς που δουλέψαμε άπειρα χρόνια στον ιδιωτικό τομέα πριν διοριστούμε κάνοντας το ίδιο, για να μην πω, πολύ πιο απαιτητικό έργο γιατί είμαστε ακυρωμένοι; Η δουλειά μας για πάνω από δεκαετία πολλές φορές γιατί δεν προσμετράται; Γιατί η φυσική παρουσία κάποιου σε έναν χώρο επί 20ετίας λογαριάζεται ως προϋπηρεσία, εμπειρία, ικανότητα και δεν συμμαζεύεται, ενώ το δικό μας ξημεροβράδιασμα επί σειρά ετών σε μαθήματα δεν υπολογίζεται καν;

Ο εισηγητής αυτού του φτωχολογίου αγνοεί πως η πανεπιστημιακή εκπαίδευση χωρίζεται σε τρεις κύκλους (πτυχίο, μεταπτυχιακό, διδακτορικό) και έχει εξομοιώσει μισθολογικά τους αποφοίτους του κάθε κύκλου χαρακτηρίζοντας τους γενικά ως Π.Ε.; Ή νομίζει πως οι σπουδές δεν έχουν καμία σημασία στην άσκηση έργου;

Συγγνώμη, αλλά εγώ όταν διορίστηκα νόμιζα ότι θα δούλευα για την εκπαίδευση και όχι για τον στρατό, όπου ο παλιός είναι αλλιώς.

Δεν φτάνει που πολλοί από εμάς ξεσπιτωθήκαμε για να υπηρετήσουμε τη δημόσια εκπαίδευση γνωρίζοντας πως δεν θα γυρίσουμε ποτέ στον τόπο που μεγαλώσαμε και στις οικογένειες μας, έρχεται τώρα το κατάπτυστο μισθολόγιο να μας τιμωρήσει επειδή διδάσκουμε τα παιδιά του κόσμου ξεσπιτωμένοι.

Δεν φτάνει που ο μισθός μας ήταν ανέκαθεν γελοίος και κατώτερος των απαιτήσεων που είχε το δημόσιο σχολείο από εμάς, έρχεται η Κυβέρνηση και μας βγάζει την γλώσσα κοροϊδευτικά δίνοντας 900 ευρώ στις καλές περιπτώσεις λες και οι εκπαιδευτικοί είμαστε ζητιάνοι. Για να μην σχολιάσουμε τα 600 ευρώ του νεοδιόριστου. Εκπαιδευτικούς θέλει το Υπουργείο Παιδείας ή ανειδίκευτους εργάτες; Να μας πει να ξέρουμε αν είναι να πάρουμε φτυάρια αντί για βιβλία.

Τα κατάπτυστα ποσά που είχαν το θράσος να τα παρουσιάσουν στην Βουλή ως μισθό να τα δώσουν στους εαυτούς τους οι κυβερνώντες, οι οποίοι και πάλι θα αμοίβονται περισσότερο από όσο αξίζουν και από όσο έργο «παράγουν».

Οι άνθρωποι κήρυξαν πλέον και επισήμως τον πόλεμο στην κοινωνία.
ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ που θα ψηφίσουν αυτή την αηδία είναι υπόλογοι σε αυτή την κοινωνία μέσα στην οποία πλέον δεν θα έχουν καμία θέση. Όσοι το ψηφίσουν έχουν θέσει τον εαυτό τους απέναντι και έξω από το κοινωνικό σύνολο.

Επειδή οι εργαζόμενοι το καθήκον τους το έπραξαν με το παραπάνω ας μαζέψουν τώρα τα χρωστούμενα από τους φόρους των κολλητών τους, από τα κλεμμένα των επίσης κολλητών τους, από τα αιώνια λαμόγια που απομυζούν το ελληνικό δημόσιο, από την φοροδιαφυγή του παρεμπορίου (8 δις), από την φοροδιαφυγή του παράνομου τζόγου (άλλα 7 δις), από τις μίζες και γενικότερα από όλο το μαύρο χρήμα που κυκλοφορεί στην χώρα μας ελεύθερα εδώ και χρόνια με την απεριόριστη συμπαράσταση και τις ευλογίες του Ελληνικού Κράτους (κράτος στα χαρτιά μόνο) .

Ελένη Παπαδοπούλου

Μπράβο συναφέλφισσα!

Read more...

Νέα σχολική χρονιά χωρίς βιβλία

Το πιό απίθανο που θα μπορούσε να συμβεί σε αυτή τη χώρα είναι τα βιβλία να είχαν τυπωθεί από τον Ιούνιο και να ήταν ήδη στα σχολεία.

Καμμιά παραίτηση θα υπάρξει;

Read more...

Νωρίς-νωρίς οι αποσπάσεις από ΠΥΣΔΕ σε ΠΥΣΔΕ φέτος

31 Αυγούστου!! Μερικές ώρες πριν παρουσιαστούν στη νέα τους θέση!

Μα καλά δεν ντρέπεται κανείς σε αυτή τη χώρα πιά;

Για την ΟΛΜΕ δεν το συζητάμε, αναμένουμε να δούμε το πόσο μαυρισμένοι είναι από τα μπάνια...

http://www.minedu.gov.gr/publications/docs2011/aposp_ekpkwn_dbathmias_pysde_se_pysde_pyspe_2011_12_110831.zip

Read more...